Waar ik tot mijn kinderwens-besluit nog met een leeg hoofd naar de welbekende 'Clearblue-ovulatietest' zat te kijken alvorens ik een het gewenste filmpje op YouTube kon bekijken, kreeg die stomme reclame ineens veel meer betekenis voor me toen ik die biologische rotklok hoorde knallen.
Ik hakte de knoop door, vond een donor, maakte kennis en startte vervolgens met het doen van die achterlijk dure ovulatietesten van Clear Blue en de goedkope testen van de Action. Ook downloadde ik twee apps op mijn iPhone (FMC en P Tracker Lite) met een prachtige menstruatiecycluskalenderiemand zin in galgje? Ik wist wel dat mijn cyclus regelmatig was, maar hoe lang dat ie duurde? Geen flauw idee! Opoe kwam altijd maar één dagje langs en daarna was er niks meer aan de hand tot Opoe een aantal weken later weer eens lang kwam.
Dames die zwanger willen worden en hun cyclus nog niet kennen, neem één ding van mij aan, begin niet met Clear Blue als je gaat testen tijdens je eerste test-cyclus. Gewoon niet doen! Ik zat er volslagen naast, ja, zelfs met zo'n voordeelverpakking van Clear Blue en dan nog die testen van de Action. En toen kwam Opoe weer. De teller op de menstruatiecycluskalender begon weer op dag één et violà, daar was een overzicht van de dagen waarop ik echt die gruwelijke dure testen kon doen (plus de testen van Action). En ja hoor, op dag 16 lachte de test mij toe, daar zou een eitje gaan springen! De Action-test was er wat minder zeker van overigens. Die had uiteindelijk ook gelijk, want poging 1 was niet raak. En toen de Clear Blue test mij bij de daaropvolgende cyclus helemaal niet eens toelachte, maar Opoe na twee weken wel doodleuk een dagje langs kwam (ook volgens de planning van mijn menstruatiecycluskalender), gooide ik het roer om. Leuk hoor, die smileys, maar zonde van mijn geld.
Dus ging ik op zoek naar een goedkopere optie, dat werden de ovulatietesten van 2Besure. Wat betaalde ik voor die dingen? Een eurootje of 15 voor zo'n 30 stuks? Ik had er geen hoge verwachtingen van, maar nooit geschoten is altijd mis, dacht ik, dus gewoon maar eens proberen. Altijd nog goedkoper dan die testen van Clear blue die bij mij klaarblijkelijk niet goed werkten. En je kreeg er nog een aantal zwangerschapstesten gratis bij, wat wil je nog meer?!
Heel secuur ging ik mijn cyclus bijhouden (braaf de testjes onder elkaar op een papiertje plakken met datum en tijdstip erbij), begon op dag 13 met het testen en zag het tweede streepje gaandeweg donkerder worden en nog donkerder worden dan het teststreepje. En het kwam precies overeen met mijn menstruatiecycluskalender. Alleen nét, bij die ene laatste poging, liep het streepje niet met de dag keurig op, maar had ik Eerste Paasdag zo vanuit het niets een knalpaarse, bijna zwarte streep, ik had dus mijn paasei gevonden! Ik had er een heel hard hoofd in dat het deze poging zou lukken, want hallo, het is Pasen, zie dan maar eens zwanger te raken op een niet alledaagse manier. En tussen alle afspraken met familie en vrienden door, op een feestdag, is dus mijn baby gemaakt. Een kindersuprise-verrassings-ei in de paasvariant zeg maar.
Inmiddels wist niemand in mijn omgeving meer wanneer er weer een poging zou volgen, want mensen willen écht héél snel weten of die poging gelukt is, geloof me. Vriendinnen die ongeduldiger zijn dan ik, vragen of ik al iets 'voel' en of ik al getest heb, ik werd er een beetje krankjorum van. Dus zei ik niets en wachtte ikniet zo rustig af tot de dag dat Opoe zou komen. Dat mislukte overigens bij elke poging grandioos. Ik kreeg de indruk dat er een vloek rustte op die goedkope testen van de Action. De gevoelige zwangerschapstesten van 2Besure (maar ook andere merken) raad ik echt, maar dan ook echt niemand aan, want die geven je valse hoop. Had al eens bij de huisarts gezeten omdat ik gewoon niet wist of ik wel of niet zwanger was, want Opoe was toch echt geweest, maar die test van 2Besure was ook licht positief. Nou, Opoe was echt, die positieve test was vals. Voor de duidelijkheid, dit was een hele gevoelige test, die niet wordt aangeraden door deskundigen, want je hebt altijd iets van het hCG-hormoon in je lijf en dus grotere kans op een vals-positieve test. En misschien is de test niet vals-positief en ben je toch een beetje een soort van zwanger, de kans dat het misgaat wanneer je voor je menstruatie test, is best groot en de teleurstelling is misschien nog groter als Opoe zich onuitgenodigd aandient. (tenzij je absoluut geen kinderwens hebt, uiteraard!)
Maar die Action-testen dus. Ik geloofde niet dat deze ooit positief zouden worden, ik geloofde daar gewoon echt niet in. Maar een test van een ander merk kopen, nee, bij de eerste poging waagde ik mij nog aan zo'n schreeuwend dure Clear blue test die jou even zonder enig gevoel laat blijken dat je 'Niet zwanger' bent. Dus ongeacht of ik er nou van overtuigd was dat ik nooit een positieve Action-zwangerschapstest vast zou houden, ik kocht ze toch. Met twee doosjes (met daarin twee testen) tegelijk, bij drie verschillende Actions. (want stel je voor dat het de verkopers daar op zouden vallen dat ik misschien wel een baby had gemaakt en daarvoor 12 testen nodig zou hebben om daar achter te komen)
En zomaar, op een donderdagmorgen, 27 april, toen ik eigenlijk nog een dag of 5 moest wachten, ging ik toch maar testen met een Action-test uiteraard.
En zo diende mijn kindersuprise-verrassings-paasei-kuiken Guus zich aan. Uiteraard vond ik deze test nog onbetrouwbaarder dan die vals-positieve testen van 2Besure, maar ik had nog nooit een streepje, al was het een héél vaag streepje gehad op een Action-test.
Wat ik deed nadat ik deze test zag? Zoals u ziet, het stripje uit de cassette slopen en inscannen! Want als je 'm in scant als negatief, dan zie je een beter dat ie positief is (Een negatief maken van een positieve test, vat u 'm nog?) Maar ik had net mijn computer opgeschoond en kon geen gebruik maken van het scan-programma dat ik voorheen gebruikte. Maar goed, deze test gaf me weer een beetje hoop. Ik moest daarna eigenlijk een dag wachten tot de volgende test, want dat hCG-hormoon verdubbelt om de dag als je daadwerkelijk zwanger bent dus. Ik kon dus niet wachten die ochtend daarop en testte opnieuw (want ik had er toch nog minstens 11 in huis liggen), en ditmaal was het tweede streepje wel echt zichtbaar, geen tuurstreepje, zoals ze dat op verschillende fora noemen. Daar zat dus echt een babymens in mijn buik!
Ik had dus nog een hele voorraad zwangerschapstesten en ovulatietesten over. Nou ben ik natuurlijk helemaal ingelezen in het plannen van het maken van een baby en het doen van testen, dat ik ook wist dat je een ovulatietest kan gebruiken als zwangerschapstest, echter is dit niet een hele betrouwbare methode en blijft een ovulatietest een ovulatietest. Hij spoort een hormoon op dat lijkt op het hCG-hormoon, maar is niet helemaal hetzelfde. Maar ja, ik was zwanger, dus wat moest ik nog met die overige 15 ovulatietesten in de kast? Eh, nou, ik heb ze dus lekker daarna gebruikt om steeds effe te checken of ik nog steeds zwanger was. En gelukkig werden alle testen bij mij steeds donkerder. Maar of dit aan te raden is als je zo onzeker bent of die paar kostbare celletjes van jouw kind in wording goed innestelt, zich vermenigvuldigt en blijven zitten? Dat verschilt per persoon, voor mijn gemoedsrust werkte het wel. Ik ben twee keer enkele druppeltjes bloed verloren, toen waren die testen best fijn, maar die onzekerheid bleef desalniettemin toch hoor. Pas de grootste geruststelling was de eerste echo met een kloppend hartje!
Ik hakte de knoop door, vond een donor, maakte kennis en startte vervolgens met het doen van die achterlijk dure ovulatietesten van Clear Blue en de goedkope testen van de Action. Ook downloadde ik twee apps op mijn iPhone (FMC en P Tracker Lite) met een prachtige menstruatiecycluskalender
Dames die zwanger willen worden en hun cyclus nog niet kennen, neem één ding van mij aan, begin niet met Clear Blue als je gaat testen tijdens je eerste test-cyclus. Gewoon niet doen! Ik zat er volslagen naast, ja, zelfs met zo'n voordeelverpakking van Clear Blue en dan nog die testen van de Action. En toen kwam Opoe weer. De teller op de menstruatiecycluskalender begon weer op dag één et violà, daar was een overzicht van de dagen waarop ik echt die gruwelijke dure testen kon doen (plus de testen van Action). En ja hoor, op dag 16 lachte de test mij toe, daar zou een eitje gaan springen! De Action-test was er wat minder zeker van overigens. Die had uiteindelijk ook gelijk, want poging 1 was niet raak. En toen de Clear Blue test mij bij de daaropvolgende cyclus helemaal niet eens toelachte, maar Opoe na twee weken wel doodleuk een dagje langs kwam (ook volgens de planning van mijn menstruatiecycluskalender), gooide ik het roer om. Leuk hoor, die smileys, maar zonde van mijn geld.
Dus ging ik op zoek naar een goedkopere optie, dat werden de ovulatietesten van 2Besure. Wat betaalde ik voor die dingen? Een eurootje of 15 voor zo'n 30 stuks? Ik had er geen hoge verwachtingen van, maar nooit geschoten is altijd mis, dacht ik, dus gewoon maar eens proberen. Altijd nog goedkoper dan die testen van Clear blue die bij mij klaarblijkelijk niet goed werkten. En je kreeg er nog een aantal zwangerschapstesten gratis bij, wat wil je nog meer?!
Heel secuur ging ik mijn cyclus bijhouden (braaf de testjes onder elkaar op een papiertje plakken met datum en tijdstip erbij), begon op dag 13 met het testen en zag het tweede streepje gaandeweg donkerder worden en nog donkerder worden dan het teststreepje. En het kwam precies overeen met mijn menstruatiecycluskalender. Alleen nét, bij die ene laatste poging, liep het streepje niet met de dag keurig op, maar had ik Eerste Paasdag zo vanuit het niets een knalpaarse, bijna zwarte streep, ik had dus mijn paasei gevonden! Ik had er een heel hard hoofd in dat het deze poging zou lukken, want hallo, het is Pasen, zie dan maar eens zwanger te raken op een niet alledaagse manier. En tussen alle afspraken met familie en vrienden door, op een feestdag, is dus mijn baby gemaakt. Een kindersuprise-verrassings-ei in de paasvariant zeg maar.
Inmiddels wist niemand in mijn omgeving meer wanneer er weer een poging zou volgen, want mensen willen écht héél snel weten of die poging gelukt is, geloof me. Vriendinnen die ongeduldiger zijn dan ik, vragen of ik al iets 'voel' en of ik al getest heb, ik werd er een beetje krankjorum van. Dus zei ik niets en wachtte ik
Maar die Action-testen dus. Ik geloofde niet dat deze ooit positief zouden worden, ik geloofde daar gewoon echt niet in. Maar een test van een ander merk kopen, nee, bij de eerste poging waagde ik mij nog aan zo'n schreeuwend dure Clear blue test die jou even zonder enig gevoel laat blijken dat je 'Niet zwanger' bent. Dus ongeacht of ik er nou van overtuigd was dat ik nooit een positieve Action-zwangerschapstest vast zou houden, ik kocht ze toch. Met twee doosjes (met daarin twee testen) tegelijk, bij drie verschillende Actions. (want stel je voor dat het de verkopers daar op zouden vallen dat ik misschien wel een baby had gemaakt en daarvoor 12 testen nodig zou hebben om daar achter te komen)
En zomaar, op een donderdagmorgen, 27 april, toen ik eigenlijk nog een dag of 5 moest wachten, ging ik toch maar testen met een Action-test uiteraard.
Ziet u dat héle vage streepje onder de blauwe pijl?
Mijn iPhone legde het streepje net effe wat mooier vast :-)
Wat ik deed nadat ik deze test zag? Zoals u ziet, het stripje uit de cassette slopen en inscannen! Want als je 'm in scant als negatief, dan zie je een beter dat ie positief is (Een negatief maken van een positieve test, vat u 'm nog?) Maar ik had net mijn computer opgeschoond en kon geen gebruik maken van het scan-programma dat ik voorheen gebruikte. Maar goed, deze test gaf me weer een beetje hoop. Ik moest daarna eigenlijk een dag wachten tot de volgende test, want dat hCG-hormoon verdubbelt om de dag als je daadwerkelijk zwanger bent dus. Ik kon dus niet wachten die ochtend daarop en testte opnieuw (want ik had er toch nog minstens 11 in huis liggen), en ditmaal was het tweede streepje wel echt zichtbaar, geen tuurstreepje, zoals ze dat op verschillende fora noemen. Daar zat dus echt een babymens in mijn buik!
We weten allemaal wel hoe een positieve zwangerschapstest eruit ziet,
maar deze beelden maken mij zo blij dat ik ze wel moet delen!
Ik had dus nog een hele voorraad zwangerschapstesten en ovulatietesten over. Nou ben ik natuurlijk helemaal ingelezen in het plannen van het maken van een baby en het doen van testen, dat ik ook wist dat je een ovulatietest kan gebruiken als zwangerschapstest, echter is dit niet een hele betrouwbare methode en blijft een ovulatietest een ovulatietest. Hij spoort een hormoon op dat lijkt op het hCG-hormoon, maar is niet helemaal hetzelfde. Maar ja, ik was zwanger, dus wat moest ik nog met die overige 15 ovulatietesten in de kast? Eh, nou, ik heb ze dus lekker daarna gebruikt om steeds effe te checken of ik nog steeds zwanger was. En gelukkig werden alle testen bij mij steeds donkerder. Maar of dit aan te raden is als je zo onzeker bent of die paar kostbare celletjes van jouw kind in wording goed innestelt, zich vermenigvuldigt en blijven zitten? Dat verschilt per persoon, voor mijn gemoedsrust werkte het wel. Ik ben twee keer enkele druppeltjes bloed verloren, toen waren die testen best fijn, maar die onzekerheid bleef desalniettemin toch hoor. Pas de grootste geruststelling was de eerste echo met een kloppend hartje!
Eerste foto van Guus!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten