Dat gender-neutrale-discussie-gedoe.

Ja, dat gender-neutrale-discussie-gedoe. Ik heb daar een mening over, al voordat dit speelde. Bewijs? Een aantal (Hema, haha!!!) kledingstukken van mijn toekomstige zoon in zijn kast met een ROZE label nog van het seizoen van vorig jaar.

Stond ik daar te dubben in de Hema, wel of niet kopen? Zou mijn kind het mij straks kwalijk nemen als hij of zij straks in jongens- of meisjeskleding zou lopen die niet voor hem of haar bestemd zou zijn? En dan haalde ik mijn schouders op, haalde ik het kledingstuk van het rek en wandelde ik vastberaden naar de kassa, om een half uur later thuis vol tevredenheid naar dat ene kledingstuk te kijken. Ik was dat roze labeltje (of blauw) alweer vergeten hoor, want konijntjes kunnen ook voor jongens, vond (en vind) ik.

Een aantal weken geleden, vlak voordat die discussie over gender neutrale kleding op gang kwam, stond ik in de Lidl met een überschattig vestje in mijn handen. Ik had op Internet gezien dat deze voor meisjes zou zijn. Even getwijfeld, maar lekker toch gekocht. Wolkjes zijn niet alleen voor meisjes, maar ook voor jongens! Op andere jongenskleertjes uit diezelfde collectie stonden ook wolkjes, dus waarom zou dat vestje dan ook niet voor jongetjes kunnen? (en ook al stonden daar geen wolkjes op, dan nog de vraag, waarom geen wolkjes voor jongetjes?)

Kan toch wel voor een jochie?

Och, ik heb wel een aantal echte kledingstukken die echt bestemd zijn voor meisjes, maar ik ga echt niet mijn jochie in een roze gestippelde bolero steken, nee, dat niet. Op de één of andere manier kan ik dat gewoon niet, kan ik dat mijn kind niet aan doen (tenzij hij dat zelf zou willen, maar een kind van een paar maanden denkt daar nog niet over na, lijkt mij). Toch is zeker zo'n 75% van de kledingkast van de kleine man naar mijn mening genderneutraal (ongeacht welke kleur label) en zal ik de meeste kleertjes nog wel even bewaren, mocht mijn biologische klokje nog niet uitgetikt zijn. Mocht ie een zusje krijgen, dan krijgt ze die kleertjes weer aan. Boerderijdiertjes, zwart, blauw of grijze streepjes, beertjes, wolkjes, konijntjes, ik vind het allemaal lekker neutraal en daar houd ik van!

Een enkele keer kijk ik met een piepklein beetje weemoed naar die roze witte tekeningetjes op kleertjes, en zou ik mijn kind daar graag in steken, maar dan toch wel een meisje. Zag ik verschillende leuke pakjes bij de Hema, op het eerste gezicht heel genderneutraal, zie ik toch roze knoopjes. En ergens kan ik dan toch niet die drempel over om mijn toekomstige zoon daarin te steken als hij niet al genoeg kleding had. Die gekleurde label in de kleding boeit mij dan niet, die roze knoopjes daarentegen weer wel. Had ik mooi wel de 'jongens'-pakjes uit diezelfde collectie gekocht nog voordat ik wist dat ik een jochie zou krijgen, gewoon, omdat ik de kleur mooi vond. En toen de verloskundige mij vertelde dat er een mannenmensje in mijn buik huisde, gaf ik te kennen heel blij te zijn, want ik vind de 'jongenskleren' zo leuk, al had ik ongetwijfeld mijn dochter ook in jongenskleren gestoken. Want om eerlijk te zijn, roze-getinte kleertjes vind ik onwijs leuk, maar tot op een zekere hoogte. Moeten meisjes er per definitie schattig uitzien omdat ze een meisje zijn? Of jongetjes stoer omdat ze een jongen zijn? Ik vind jongenskleding doorgaans wat neutraler dan meisjeskleren. Zwart-grijs-wit met strepen of stippen, prima voor een meid, maar baby-en-knalroze-paars-konijntjes-hartjes-en-bloemetjes-prinsessen voor een jongen, dat vind ik wel wat gewaagd. Nou heb ik sowieso al een beetje een afkeer van alle zuurstok-roze prullaria met prinsessen hoor, gewoon, omdat ik het lelijk vind (heeft niks met gender te maken).

Waarom ik van genderneutraal houd? Simpelweg vanwege de reden dat er dan veel meer te kiezen valt en omdat ik niet beïnvloed wil worden door een labeltje of een roze knoopje. Voor mij zit er wel een grens in het kiezen van kleding. Zoals ik eerder schreef, ik ga mijn zoon geen roze gestippelde bolero aantrekken, net zo min zou ik mijn kind kleding met auto's erop afgebeeld aantrekken als het een meisje was geweest. In ieder geval niet totdat ze de leeftijd bereiken om zelf te kiezen wat ze aan willen trekken. Reden hiervoor is dat ik niet wil dat mijn kind mijn opvatting over soorten kleding en mijn keuze hierin mij zou verwijten. Het kind moet er tenslotte in rondlopen en ik vind dat mijn kind hierin zelf een keuze mag maken. Tot die tijd blijven de labeltjes die niet zichtbaar zijn, lekker voor wat ze zijn, want die labeltjes doen er voor mij niet toe. Ik vind het belangrijker dat mijn kind later tevreden naar zijn babyfoto's kijkt en zijn eigen keuze over zijn kleding straks kan maken en zich niet schaamt omdat ik hem in een zuurstok-roze jurkje met een roze gestippelde bolero naar het kinderdagverblijf had gestuurd terwijl er die dag een groepsfoto werd gemaakt.

Ik snap niet goed waar mensen zich zo over opwinden hoor, waar maken wij ons zorgen om? Dat onze zonen als volwassen mannen in een prachtige jurk en op naaldhakken naar hun werk gaan? Of dat we niet meer kunnen zien of onze dochter nou een jongen of een meisje is? Ik kan me er alleen wat druk om maken dat mijn kledingkeuze enigszins wordt beïnvloed door die rotlabeltjes, stomme roze knoopjes of reclame, maar uiteindelijk kies ik zelf en later zal mijn kind mogen kiezen. Ik vind dat ik alleen mijn keuze hoef te verantwoorden naar mijn zoon, want het gaat tenslotte om hem. Wat de maatschappij daar van vindt, vind ik wat minder interessant. Al blijven die akelige roze knoopjes mij dan wel achtervolgen. 😜